Buraki cukrowe, masowo uprawiane na terytorium Polski, to jeden z gatunków, który jest narażony na wiele rozmaitych chorób. Uprawy często są dotykane zarówno przez zarazy, jak i pasożyty na nich bytujące. Z tego też powodu, warto wiedzieć, jak należy skutecznie zwalczać choroby buraka cukrowego oraz jak zapobiec ich powstawaniu w przyszłości.
Najczęściej występujące choroby buraków cukrowych
Jednym z najczęściej występujących pasożytów występujących na liściach buraka cukrowego jest popularny chwościk. Z uwagi na bardzo szybkie oraz agresywne rozprzestrzenianie się, można z powodzeniem uznać, że zdominował on plantacje oraz inne choroby i pasożyty dotychczas atakujące uprawy buraków cukrowych. Najbardziej sprzyjające warunki dla rozwoju grzyba to temperatura oscylująca w granicach od 25 do 32 stopni Celsjusza oraz wysoka wilgotność powietrza i gleby np. po opadach deszczu latem.
Zwalczanie chorób w burakach cukrowych, a przede wszystkim chwościka, powinno opierać się głównie na stosowaniu preparatów zawierających w swoim składzie takie substancje czynne jak strobiluryny oraz triazole. Co ważne, zabiegi ochronne i pielęgnacyjne powinny być wykonywane w krótkim odstępie czasu po pojawieniu się pierwszych objawów choroby. Zwalczanie chwościka powinno opierać się na zastosowaniu odpowiednio dobranych fungicydów, które powinny jednocześnie dokładnie pokryć pryskane nim powierzchnie, czyli liście rośliny, szybko wnikać w jej tkanki, co skutkuje wysoką odpornością w przypadku kolejnych opadów deszczu. Warto wybierać także takie produkty, które zawierają kilka rodzajów substancji czynnych. Z uwagi na to, że chwościk szybko uodparnia się na substancje aktywne zawarte w preparatach, warto działać nie tylko regularnie, ale i kompleksowo.
Choroby w burakach cukrowych – jak zwalczać? Szarek komośnik
Duży wzrost liczebności populacji szarka komośnika sprawił, że staje się on coraz częstszym problemem plantatorów. W krótkim czasie szkodnik ten jest w stanie zniszczyć nawet kilkuhektarowe uprawy. Podjęcie szybkiej reakcji o wystąpieniu tego rodzaju chrząszcza jest stosowanie pułapek feromonowych, które skutecznie pomagają w rozpoznaniu pojawiających się szkodników. Ograniczenie populacji tego owada mogą zmniejszyć także zabiegi spulchniające międzyrzędzia oraz stosowanie dedykowanych środków ochrony roślin. W szczególności zaleca się stosowanie preparatów z grupy pyretoridów lub środki będące połączeniem związków z grupy pyretoridów oraz neonikotynoidów, które można znaleźć w https://superplony.pl/pl/c/Srodki-ochrony-roslin-na-buraki-cukrowe/44.
Inne choroby buraków cukrowych – jak zwalczać? Skuteczne sposoby
Przez system korzeniowy buraki cukrowe coraz częściej dotykane są chorobą znaną jako werticilioza. Uszkodzenie roślin objawia się ich porażeniem i widoczne są jako podzielenie liścia oraz ogonka liściowego na pół, z czego jedna ze stron staje się początkowo żółta, a następnie brązowa. Zwalczanie choroby nie jest zadaniem łatwym, z uwagi na to, że stosowane substancje powinny dotrzeć do samego miejsca infekcji, którym jest system korzeniowy. W celu zwalczania choroby coraz częściej stosuje się azoksystrobinę dostępną w fungicydach jedno oraz wieloskładnikowych.
Jedną z groźniejszych chorób, jaka dotyka buraka cukrowego, jest zgorzel siewek buraka. Choroba najczęściej dotyka młode rośliny oraz te dopiero kiełkujące, a brak reakcji ze strony człowieka, będzie powodowała ich powolny wzrost, a także często całkowite zamieranie rośliny. W celu ochrony zasiewów przed pojawieniem się tej choroby jest odpowiednia profilaktyka oraz stosowanie środków zapobiegawczych. W związku z tym należy utrzymywać ziemię wolną od chwastów, a ziemię o kwaśnym odczynie należy wapniować oraz zwiększyć nawożenie fosforem.
W przypadku zaatakowania buraków cukrowych chorobami wirusowymi np. żółtaczką wirusową czy kędzierzaką płaszczyńcową kluczowym w ochronie upraw jest niszczenie owadów, które przenoszą choroby. Ważne jest także zachowanie zasad prawidłowej agrotechniki, do których zaliczyć należy zgodne ze sztuką zmianowanie roli, wczesnego wysiewu oraz pielęgnowania zasiewów, w tym także utrzymania ziemi w stanie wolnym od wszelkich chwastów.