Czym powinien odznaczać się samolot o zastosowaniu bojowym? A dokładniej myśliwiec? Dobre pytanie, osoby zainteresowane historią lotnictwa na pewno nie raz czytały lub nawet oglądały filmy o myśliwcach z drugiej wojny światowej. Samoloty te walczyły między sobą zataczając ciasne kółka. Współczesne myśliwce walczą inaczej – używają kierowanych pocisków rakietowych typu powietrze-powietrze. Ale pomimo tego zwrotność jest w cenie.
Myśliwiec o dużej zwrotności łatwiej wyminie kierowaną rakietę wycelowaną w niego. Zdumiewającą zwrotnością charakteryzują się rosyjskie myśliwce z biura konstrukcyjnego Pawła Suchoja. Chodzi tu o Su-27, Su-35 i inne samoloty z tej serii. Znane są z niesamowitego manewru zwanego kobrą. Manewr ten wygląda w ten sposób, że podczas lotu poziomego pilot włącza ogranicznik kąta natarcia, ściąga maksymalnie drążek, a samolot w krótkim czasie unosi dziób do góry po to, aby za chwilę powrócić do ruchu poziomego. Samolot unosząc się do góry wykonuje skręt o nawet 120 stopni. Następnie pilot oddaje drążek jednocześnie zwiększając ciąg, a samolot z powrotem wraca do pozycji horyzontalnej. Manewr ten jest w stanie wykonać również MiG-29.
Manewr kobra to świetna ilustracja umiejętności pilota oraz możliwości samolotu. Manewr ten posiada również znaczenie bojowe. Samolot ścigający nagle staje się ściganym. I łatwym celem ataku. Samolot o takiej zwrotności może łatwo wskoczyć na ogon przeciwnika i stamtąd go zaatakować.
Ale co czyni samoloty OKB Suchoja tak zwrotnymi? Sekretem jest pewien wynalazek – chodzi tutaj o ruchome dysze silnika pozwalające na sterowanie wektorem ciągu. Rozwiązanie to znane jest poza Rosją, ale Rosjanie skupili uwagę na tym rozwiązaniu nadając mu inny wymiar.
Samolot myśliwski Su-27 został zaprojektowany jako myśliwiec przewagi powietrznej. Mówiąc jaśniej został on stworzony po to, aby w razie konfliktu Federacja Rosyjska mogła dominować w przestworzach. Maszyna o nazwie Su-35 stanowi jego zmodernizowaną wersję. Duża zwrotność ma być jednym z elementów zapewniających mu dominację w przestworzach. Do samej walki samolot ten wyposażone jest w działko kaliber 30 mm oraz pociski rakietowe różnego typu. Samolot ten może również dźwignąć bomby różnego typu, do atakowania celów naziemnych. Aby móc sprostać wymogom współczesnego pola walki Su-27 posiada zaawansowany radar pozwalający śledzić do 10 celów jednocześnie oraz inne rozwiązania techniczne.
Samolot Su-27 jest przykładem tego jakie możliwości aerodynamiczne mogą mieć współczesne samoloty. Figury jakie jest on w stanie wykonać, jego zwrotność są zdumiewające. Niezły pokaz możliwości technicznych i potencjalnie ogromne zagrożenie dla lotnictwa innych nacji. Taki myśliwiec może oczyścić niebo nad terytorium przeciwnika otwierając drogę pozostałym samolotem do niszczenia celów naziemnych.
Od czasów samolotów z napędem śmigłowym lotnictwo rozwinęło się niesamowicie. Dzisiaj samolot z napędem naddźwiękowym to standard. Samoloty śmigłowe były bardzo zwrotne, ale jak widać na powyższych przykładach współczesne maszyny również potrafią zdumiewać. Nie wspominając o różnicy w uzbrojeniu – kierowane pociski rakietowe to coś o czym dawni piloci z czasów drugiej wojny światowej mogli tylko pomarzyć. Kolejna kwestia to komputeryzacja – to jakimi radarami posługują się współczesne maszyny było niemożliwe w dawnych czasach. Lotnictwo rozwija się cały czas. Kto wie co na naszym niebie ujrzymy za parę lat.